Rozdział #19

***Oczami Olivi***

  Obudziłam się rozwalona na łóżku, cała owinięta kocami.Spojrzałam na zegarek wiszący na ścianie dochodziła 12.Po drugiej stronie spała owinięta kołdrą Nicol.Szybko posprzątałam w pokoju, bo wyglądał jak po przejściu tornada.Odsłoniłam rolety z okiem i od razu popsuł mi się humor.Wszystko było szare i padał deszcz.Usiadłam na parapet i zasnęłabym gdyby nie mój telefon.Szybko pobiegłam po niego żeby nie obudzić Niki.

-Tak?-zapytała Liama.

-Pomóż nam szukać Nicol.Wczoraj gdzieś wyszła i nie wróciła-mówił zdenerwowany.

-Uspokój się, ona jest u mnie.Tylko nikomu nie mów-powiedziałam szeptem.

-Mogę wpaść?

-Jasne, tylko jak coś ja Ci nic nie mówiłam.

Podeszłam do szafy i jak zawsze miałam taki sam problem.Szafa wypchana od ciuchów a ja nie mam w co się ubrać.Znalazłam czarne rurki, przewiewną żółtą koszulkę i do tego wełniany sweterek.Poszłam zrobić sobie makijaż.Z tego powodu, że przychodzi Liam to pomalowałam się mocniej i ładnie ułożyłam włosy.Po wyjściu z łazienki Nicol siedziała na łóżku i pisała sms'y.

-Dzień dobry-powiedziałam i usidłam obok niej.

-No nie wiem czy taki dobry, wszyscy mnie szukają.

-Wybierz sobie jakieś ciuchy pomaluj się i uczesz, za jakieś 15 min masz być na śniadaniu.

Zeszłam na dół i oczekiwałam przyjścia Liama.Bałam się strasznie reakcji mojej przyjaciółki, ale co tam mu się nie odmawia.Na blat kuchenny wystawiłam miski, płatki i mleko.Usłyszałam dzwonek do drzwi i szybko poszłam je otworzyć.Przed otwarciem drzwi przeglądnęłam się w lustrze i poprawiłam włosy.

-Cześć Olivia-pocałował mnie delikatnie w policzek Liam.

-Hej, jest u góry zaraz zejdzie.

Poszliśmy razem do salonu, a on opowiedział mi dlaczego Nicol wczoraj uciekła z domu.Chociaż siedziałam daleko od niego dziwnie się czułam.Miałam motyle w brzuchu .Z tego powodu, że było dość zimno rozpaliłam w kominku.

-Sorry, że tak długo, co jemy?-krzyknęła Nicol, zbiegając po schodów.

-Cześć Nicol- przywitał się Liam.

-O boże, nie macie co robić tylko się tak o mnie martwicie?-zapytała wrednie.

-Wszyscy Cię szukają i martwią-wstał i ją przytulił, a ja zrobiłam się bardzo zazdrosna.

Zjadłyśmy śniadanie, a Liam przysłuchiwał się o czym gadamy.Nicol poszła do góry pozbierać swoje rzeczy i zadzwonić do mamy.Ja usiadłam na blacie kuchennym i jadłam czekoladę.Liam stanął na przeciwko mnie i złapał mnie za rękę.Nasze twarze zbliżały się do siebie i już mieliśmy się pocałować gdyby nie Niki.

-Oj przepraszam nie chciałam przeszkodzić.

Miałam ochotę ją zabić.Jak mogła nam teraz przeszkodzić.Mam nadzieję że jeszcze kiedyś do tego wrócimy, ale tak sam na sam a nie, żeby ktoś nam przeszkodził.

-Lecimy papa-powiedział Liam i mnie przytulił- Odezwę się wieczorem-szepnął mi do ucha.

-Cześć-pocałowałam go lekko w policzek.

***Oczami Liama***

Z domu Olivi wyszedłem strasznie wkurzony.Akurat w takim momencie, kiedy mogłem ją pocałować Nicol weszła do kuchni..Otworzyłem jej drzwi od auta i w ciszy pojechaliśmy w stronę jej domu.

-Obraziłeś się na mnie?-zapytała.

-Nie, tylko się zdenerwowałem- odpowiedziałem patrząc na nią złym wzrokiem.

-Ty lepiej patrz na drogę.Nie wiedziałam, że będziesz się z nią całować-powiedziała oburzona.

Resztę drogi spędziliśmy w ciszy.Pod domem wzięła torebkę i wybiegła z auta.Może nie powinienem się na nią złościć.Ledwo co weszła do domu wszyscy zaczęli ją przytulać.

-Tak się martwiłem-przytulił ją Lou.

-Wiem, przepraszam Was, ale musiałam wszystko przemyśleć.

-A wpadniesz do mnie dzisiaj-zapytał Louis.

-Tak za jakieś dwie godziny będę gotowa, to przyjadę- powiedziała z uśmiechem na twarzy

Poszedłem do kuchni się napić.Usiadłem na stół i zacząłem myśleć o moim życiu.Postanowiłem przeprosić Niki.Jak zawsze do jej pokoju wparowałem bez pukania, a ona stała przed lustrem w samej bieliźnie.

-Chyba się puka!-wydarła się.

-Mam wyjść?-zarzuciła na siebie koc w misie.

Co chcesz?-zapytała obojętnie.

-Chciałbym Cię przeprosić, nie powinienem się na Ciebie złościć-przytuliłem się do niej.

-Wybaczam, ale masz mnie uprzedzać kiedy będziesz ją całował to niem będę przeszkadzać-uśmiechnęła się.

Pocałowałem ja w policzek i wyszedłem z pokoju.Chłopcy się zbierali, więc postanowiłem pojechać z nimi.

***Oczami Nicol***

Musze się przygotować, bo jadę do mojego brata i na  moje nieszczęście będzie tam Harry.Z szafy wyciągnęłam szare leginsy, różową bokserkę, a na to zarzuciłam czarny sweterek.Poszłam do łazienki poprawić makijaż i uczesać włosy.Polokowałam lekko końcówki i ułożyłam je na ramionach.Poszłam do kuchni i zjadłam czekoladowy jogurt.

-Tato zawieziesz mnie do Lou?

-Jasne bądź gotowa za 10 minut.

W tym czasie do torebki spakowałam błyszczyk, telefon, klucze i inne potrzebne duperele.Poczekałam na tatę przed domem, bo musiał wyjechać autem z garażu.Po drodze opowiedziałam mu co się działo podczas ich nie obecności, pomijając te najważniejsze rzeczy.Pod domem chłopaków pocałowałam tatę w policzek i poprosiłam, żeby przyjechał po mnie.Zapukałam do drzwi, a otworzył je Harry.

-Cześć, ja do Lou.

-Harry kotku kto to?-usłyszałam piszczący głos dochodzący z salony.

Byłam strasznie wkurzona.Caroline wszędzie musi się wpiepszać.Jak zobaczyłam siedzącą ją na kanapie to myślałam, ze powyrywam jej włosy.

-Cześć Niki -powiedziała z podejrzanym uśmiechem.

-Nie mów tak do mnie, dla Ciebie jestem Nicol.

Louis pociągnął mnie za nadgarstek do swojego pokoju.

-Co się z Tobą dzieje?-zapytał troskliwie.

-Nie wiem, wszystko się wali.Najpierw Harry, potem Zayn.Nie wiem spiepszyłam sobie życie-łzy zaczęły mi napływać do oczy.

Mój bart pobiegł szybko na dół i wrócił z dwoma piwami.Rozmawialiśmy o wszystkich naszych problemach, Przepraszał mnie za wszystko i ja go też.Zeszliśmy na dół żeby oglądnąć jakiś film.W kuchni zrobiłam popcorn, którym nie podzieliłam się z nikim.

-Ej młoda jak Ci się układa z ...-zacięła się Caroline.

-Po pierwsze nie młoda, a po drugie nie mam chłopaka i daruj sobie te komentarze.

-No widzisz jakoś nie masz szans u gwiazd.Dla chłopców byłaś tylko zabawką, naiwna dziewczynka.Trzeba być mądrym i umieć trzymać mężczyznę przy sobie.Widzisz masz przykład na mnie i Harrym.

-Caroline zamknij się już-powiedział mój brat.

Ja tylko wstałam i cała zapłakana pobiegłam do sypialni mojego brata.Słyszałam jak on się kłóci z Caroline, a Hazza nie wiedział po kogo stronie ma stanąć.Kłócąc się chłopcy wbiegli na górę i stanęli pod drzwiami Lou.

-Harry weź się ogarnij i z nią zerwij- powiedział cicho Lou.

-Ty nic nie rozumiesz, ona jest po to,aby Nicol była zazdrosna.

-Idź do niej błagam i daj sobie luz z moją siostra.

Mój brat przyszedł do mnie i pocieszał mnie.Gadał jakieś bzdury, a ja tylko przytakiwałam.Postanowiłam się poprawić i iść się napić.W łazience przemyłam twarz zimną wodą i zeszłam na dół. Na schodach stanęłam jak wryta i kopara mi opadła.Caroline siedziała na Harrym okrakiem bez koszulki.

-Jak chcecie uprawiać seks to przenieście się do sypialni-powiedziałam przechodząc obok nich.

Harry od razu zepchnął ją z siebie i ubrał spodnie.W kuchnie zakręciło mi się w głowie.W szafce znalazłam tabletki, to wzięłam jedna.Przemyślałam sobie to wszystko i postanowiłam odpocząć od wszystkich.

-Lou ja, ja... wyjeżdża- krzyknęłam z salonu.

-CO?!-krzyknął zbiegając po schodach.

-Musze przemyśleć, odpocząć.Nie chce sprawić wam problemów.

-Ej Nicol co ty gadasz?-zapytał zdziwiony Harry.

Z kieszeni wyciągnęłam telefon i zadzwoniłam po tatę.Przyjechał po 10 minutach i razem z Lou pojechaliśmy w stronę domu.Wysiadając z auta jak opętana, potknęłam się i obdarłam kolano.W szafy wyciągnęłam walizkę i zaczęłam pakować najpotrzebniejsze rzeczy.

-Gdzie chcesz jechać?-zapytał Lou.

-Nie wiem Francja, Włochy może odwiedzę Polskę.

-Córciu nie rób głupstw, prześpij się z tym i pomyśl dokładnie-powiedziała mama jedząc marchewkę.

-Jeszcze dzisiaj gdzieś wyjadę, polecę czy co kol wiek, nie dam dużej rady widywać codziennie Harrego z tą suką!-krzyknęłam.

-Trzymaj na bilet i na jakieś tam wydatki-powiedział tata, a w ręku trzymał pieniądze.

-Dziękuję.

Resztę pakowania poszło szybko zapakowała się w dwie duże walizki.Poprosiłam, żeby zawieźli mnie na lotnisko.Cała moja rodzinka pojechała.Na lotnisku kupiłam bilet na najbliższy samolot, czyli PARYŻ.Samolot był za 15 minut.Wszyscy odprowadzili mnie i wyściskali na pożegnanie.Serce mnie bolało i rozdzierało mi się na miliony kawałków.Musiałam wyjechać, zostawić moje rodzinne miasto i odpocząć od wszystkiego, a raczej od wszystkich.Ostatnie co zrobiłam to pomachałam mojej kochanej rodzince i kilka łez spłynęło mi po policzku.Mieliśmy lecieć zaledwie dwie i pół godziny, dlatego postanowiłam się zdrzemnąć.
-Za chwilkę lądujemy-poinformowała mnie blondynka, siedząca obok mnie.
      Po godzinie 2 nad ranem byłam w hotelu.Nie wiem, dlaczego ale to ten sam w którym byłam z Harrym.Koniec myślenia o nim i o tym co się działo wcześniej.Od jutra zaczynam nowe życie.W mieście miłości.Wynajęłam pokój z numerem 269.Miły przystojny chłopak zaprowadził mnie do pokoju i przy okazji zaniósł mi ciężkie walizki.W pokoju zadzwoniłam do Liama, Olivi, Jess i . Wszystko dokładnie mi opowiedziałam.Z walizek wyciągnęłam najważniejsze rzeczy i położyłam je na wierzchu.Znalazłam piżamę i poszłam do łazienki.Tam wzięłam zimny prysznic.Później wyszłam na balkon i było tak cudownie.Wszystko było ładnie oświetlone.Było widać zakochanych ludzi spacerujących po ulicach Paryża.Po chwili namysłu zamknęłam drzwi balkonowe i położyłam się spać.


                                                ******************************************
Smutno mi!Pod ostatnim wpisem był tylko 1 komentarz!:(Postarajcie się o więcej pod tym.Nie długo wszystko zacznie się dobrze układać;***KOCHAM WAS DIRECTIONERKI♥♥♥
PS.Przepraszam za błędy!!
Życzę Wam miłych i spokojnych świąt Wielkanocnych i żeby zając był bogaty;)